De buit van deze week ...

Het is een gewoonte in onze familie, langs vaders kant, om op vrijdagavond samen te komen (in de mate van het mogelijke en ook naargelang de zin om te gaan ;) ). Afgelopen vrijdag ben ik ook nog eens meegegaan, aangezien dat al een tijdje geleden was. En werd De vriend ook voorgesteld aan zij die hem nog niet ontmoet hadden.

 

Mijn Tante D begon te vertellen dat ze die dag flink had opgeruimd en 4 volle dozen en een paar zakken naar de kringloopwinkel had gebracht (wat ik een beetje zonde vond, misschien kon ik er nog iets mee doen, maar goed). Meter A vertelde over de oude poef in de woonkamer die ook naar de kringloop mocht, aangezien de scharnier had het begeven. Snel keek ik over mijn schouder naar die poef en ik was verkocht, die moest ik hebben. Ik vroeg dit natuurlijk eerst vriendelijk en dit werd goedgekeurd. Natuurlijk, zo'n poef met scharnier (dat dus niet meer werkte), daar zit meestal ook wat in. In dit geval, knuffels waar de kleinkinderen (waaronder mezelf) vroeger mee gespeeld hadden. Maar aangezien de kleinkinderen niet meer zo klein zijn, mocht blijkbaar de inhoud ook weg. Niet dat ik die knuffels persé mooi vind, of wou hebben, maar er zit een zekere nostalgie aan en natuurlijk wat herinneringen. Dus deze verhuisden, samen met de poef vrijdag naar mijn plekje op de zolder. Hieronder mijn buit, de poef met zijn 5 (totaal verschillende) bewoners: Ernie, Suske, Agumon, Meneer de beer en meneer konijn.

 

 

Dit was dus de buit die me helemaal niets kostte, alleen wat moeite.

 

Dan is er ook die andere buit, die net wat meer dan alleen wat moeite kostte. Die buit vond ik in deze leuke winkel, waar ik uren zou kunnen spenderen, moest mijn budget het toelaten. De buit bestond uit een coupon blauwe fleecestof van geruime grootte, waar nog geen bestemming voor is, een 'groen met witte stippen'-stofje dat waarschijnlijk zal omgevormd worden tot rokje en een hierbij passende rits. Een biais om een rokje uit haar boek af te werken. Een coupon met bloempjes, deze heeft ook nog geen bestemming. Een groot stuk groene stof met leuke bloempjes waarvoor de bestemmingen binnensijpelen in mijn hoofd. Een leuk walvisstofje waarvoor ik misschien al een bestemming heb, maar deze is nog niet voor direct. Enja, en als laatste eigenlijk hetgene waarvoor ik naar daar ging, velcro ZONDER kleeflaagje. En zo kwam ik met een goed gevoel buiten en met wat minder gewicht in mijn portemonneetje. ;)

 

 

 

You can follow me, follow me wherever I may go ...

Sister Act ... Dat vind ik toch nog steeds een goeie film, al heb ik al zo vaak gezien.

 I will follow him blijft echt een van mijn favoriete nummers uit de film. Onder dit moto kan je me nu ook volgen via bloglovin. <a href="http://www.bloglovin.com/blog/7949503/?claim=qju3q27bfkh">Follow my blog with Bloglovin</a>

De schaapjes staan op het droge ...

We hebben voor enkele weken een paar dieren op logé, of om wat preciezer te zijn, we hebben 46 schapen op bezoek die ons zullen helpen met het gras in de tuin in te korten.

Dit is een heel leuke oplossing als je een hele grote tuin heb waar je normaal gezien een paar dagen voor nodig hebt om het gras te maaien.

Je vraagt aan een boer uit te buurt of hij enkele schaapjes kan missen, je laat die op een zekere dag brengen (je moet natuurlijk zien dat het gras eerst lang genoeg staat) en dan laat je die beesten hun ding doen. En zo is het een hele win-win-winsituatie: de schapen zijn blij dat ze eten hebben, de boer is blij dat hij zijn schapen ergens kan zetten waar ze 'gratis' eten hebben, en wij blij omdat de tuin op een 'arbeidsloze' manier kan onderhouden worden.

 En zeg nu zelf, het is toch eens iets anders, zo'n kudde schapen door je tuin zien lopen.

de tuin is een gemeenschappelijke tuin met de schoonouders, schoonbroer en zijn gezin

 

Ook onze buurman gebruikt dit soort grasmachine, alleen heeft hij het type 'Koe', wat mij ook best efficient lijkt en natuurlijk ook heel leuk om naar te kijken vanuit het zolderraam.

Een nieuw jasje ...

Niet dat mijn naaimachine het koud had, of het oude jasje versleten was, maar zeg nu zelf, zo'n wit 'plastieken' jasje is toch niet zo mooi. Daarom besloot ik een nieuw jasje te maken. Mijn zus maakte onlangs ook een nieuwe voor haar machine, dus zij had al mooi alle afmetingen en moest ik deze dan enkel overnemen op mijn stofje. Heel gemakkelijk, waarvoor dank aan de zus.

 

 

 

De stof voor mijn nieuwe jasje kocht ik bij twee leuke zusjes. Een groen stofje met knoopjes, dat ik heel leuk vond en toepasselijk voor mijn machine. Het jasje werd voorzien van twee vakjes.

 

 

 

Zo, dit oogt wat mooier op de tafel en het past bij het mooie zonnetje dat momenteel schijnt. :)

 

De Finchtas ...

Enkele weken geleden maakte mijn zus een mooie tas, een Finchtas van Fynn. Haar versie had een rode buitenkant en een geelachtige binnenkant met vosjes. ik vond het zo'n leuk tasje dat ik besliste dat ik dit ook moest hebben.

 

Op een sombere zondag knipte ik alle delen die ik nodig had om er vervolgens op een sombere maandagavond een tas van te maken. En het resultaat mag er best zijn, vind ik.

Het stofje van de buitenkant is gekocht via een tweedehandssite bij een aardige dame.

 

 

De binnenkant van het stofje vond ik hier.

 

 

 

 

Het maken van het tasje ging zo vlot, dat ik er zeker nog een paar ga maken. Want tasjes heb je nu eenmaal nooit teveel. :)

 



Een lekker soepje.

Zoals jullie ondertussen al zullen vernomen hebben, volg in avondschool de cursus Hulpkok. Vorige week maakte in een eenvoudig en heel lekker soepje. Zo eentje waarvan ik dacht, dit wil ik met zoveel mogelijk mensen delen. en voila, zo geschiede het. Hieronder volgt het recept van deze lekkere soep.

 

Venkelsoep met roomkaas

 

 

Ingrediënten (voor 6 personen) :

- 2 kleine venkels, 1 ui

- 1 tak bleekselder

- peper en zout

- 1,5 l groentenbouillon

- zonnebloemolie

- 50 g roomkaas (zonder kruiden)

- venkelgroen (voor afwerking)

 

Bereidingswijze:

- venkels schoonmaken en in grote stukken snijden (opgelet: wat groen overhouden voor garnituur)

- de andere groenten (ui, selder) in grove stukken snijden

- alle groenten in een beetje olie stoven en overgieten met de groentenbouillon en alles goed kruiden

- de soep onder een gesloten deksel voor ongeveer 20 minuutjes laten koken.

- de soep mixen en de roomkaas toevoegen en kruiden (je kan de roomkaas oplossen in een beetje soep om klontervorming te voorkomen)

 

En voila, de soep is klaar! Deze heeft enkel nog wat venkelgroen nodig om af te werken en het kan zo geserveerd worden. (dit venkelgroen is op de foto niet te zien. Door de drukte in de keuken lag het venkelgroen nog op de werkbank toen de soep reeds geserveerd was. Waarvoor mijn excuses. :) )

 

Bij dit recept maakten we ook grote garnalen in een filo/loempiajasje. Maar eerlijk gezegd vond ik dit veel werk voor wat het uiteindelijk was.

De maakmicrobe ...

Er was eens...

 

Er was eens een grote zus, een zus die heel creatief was. Op een dag begon ze te haken, ze haakte overal, in de tuin, in de zetel, zelfs op verplaatsing. Vele dagen gingen voorbij en vele creaties werden gemaakt. Op een gegeven moment kwam ik langs en uit het niets sprong er een microbe op me, een haakmicrobe. Ik kocht me een haaknaald, wat wol, bekeek op het internet hoe je het precies doet. Maar aangezien ik dit niet helemaal snapte, sprong ik op mijn fiets en fietste naar mijn zus. Zij leerde me haken, waarvoor dank.

 

Vele dagen en weken verstreken... En weer was die zus druk in de weer, deze keer met een machine, met naald, draad, stof, ritsen en knoopjes. Ze maakte allerlei mooie tassen, rokken, kadootjes, ... . Dat wou ik natuurlijk ook proberen. We besloten een opplooibaar winkeltasje te maken, de stof werd gekozen en geknipt. Ik mocht me achter haar naaimachine zetten en toen begonnen we eraan. De tutorial gaf aan dat dit voor beginners was en dat het zo'n 90 minuten zou duren. Maar al snel bleek dat het langer ging duren dan gepland. Aangezien ik geen machine had, kon ik enkel hieraan werken als ik bij mijn zus was (donderdagavond is onze hobbydag). Dus besloot ik uiteindelijk ook een naaimachine aan te schaffen. En zo sprong ook de naaimicrobe over naar mij. Zij leerde me naaien, waarvoor dank.
(De tas is uiteindelijk af geraakt, enkel het knoopje om de opgeplooide tas te sluiten, ontbreekt nog, daar zal ik eens werk van moeten maken.)

 

Vandaag, vele maanden later zijn er al enkele dingen van onder mijn naaimachine gekropen. Zoals volgende foto's.

Knikkerzakje gevuld met snoep en centjes, als verjaardagskadootje voor neefje

 

De opplooibare tas, zoals u ziet, nog steeds zonder knoop.

 

De eerste rok, A-lijn.

 

Omkeerbare tas, A4-formaat

 

Omkeerbare tas, patroon van 'Zo Geknipt'.

 

Bijhorend etui

 

Walvisjes, als kadootje voor enkele babyborrels.

 

 

Enkele weken geleden voelde ik weer een kriebel, die kriebel bevond zich weer ter hoogte van mijn vingers. Zo bleek ook de blogmicrobe van mijn zus mij besmet te hebben. En zo ontstond deze blog.

 

 

Bij deze wil ik graag mijn zus ontzettend bedanken. Zij is mijn grote voorbeeld.

 

'Als ik later groot ben', wil ik graag alles kunnen wat zij kan en als het mogelijk is liefst nog even goed.